Inspiratie & Blogs

Verhalen...

Inspiratie 

& Blogs


Kijk naar wat er is,
diep van binnen.
Voel wat er gevoeld wil worden,
in je lichaam en je geest.
Ervaar wat er door jou heen
ervaren wil worden.

- Jessie

xxxx xx, xxxx

Echt zien is zoveel meer

dan echt kijken

Wie ben jij, zonder indruk te willen maken? Ik neem je mee in de vertraging, ontrafeling en onthulling. Samen Γ©cht eerlijkkijken naar wat er diep in jou aandacht en Liefde wil.

april 22, 2024

Ironische spiegel

Ruzie. Er hangt flink wat in de lucht. Toegeven? Pfuh! Zeker niet. Maar stiekem durf ik de wolk amper aan te raken uit angst voor exploderen, of...

xxxx xx, xxxx

Oermoeder van de 

Vrouwenlijn

Wauw! Wat was het bijzonder, intens, verbindend en helend in onze vrouwencirkel maandagavond. Het thema vrouwenlijn melde zich van de week en dat zie ik graag. Centraal staat hier de Kracht van Kwetsbaarheid.

xxxx xx, xxxx

Dare to be Different

Net gedoucht en aan het bedenken welke kleding ik aantrek vandaag. Ik duik in mijn kast en zie als eerste mijn over-de-bil lange, hippe, zwarte t-shirt met daarop de tekst: β€œDare to be different.”

xxxx xx, xxxx

π™Šπ™‹π™•π™„π™…, π™Šπ™‹π™•π™„π™…, π™Šπ™‹π™•π™„π™…

Jij kent ook dat gevoel van moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Dikke stress, nooit tijd voor jezelf, een strakke adem als default-modus, jagen om alles te kunnen bijbenen, overspanning, burn-out of nog erger. Maar!

xxxx xx, xxxx

Geloven of weten?

Het gedicht gaat over het verschil tussen geloven in jezelf en jezelf werkelijk kennen. Echte kennis van jezelf leidt tot het verdwijnen van angst en onzekerheid.

xxxx xx, xxxx

ODE AAN DE ELF

Ik zag ze vliegen!
Ik voelde dat ze er echt waren.
Het was niet maar een droom.
Dromen zijn nooit zomaar dromen.

xxxx xx, xxxx

Weerstand en Lijden

De mate waarin jij
de realiteit verdraait,
is de mate waarin jij
de werkelijkheid
destructief waarneemt.

[...]

xxxx xx, xxxx

𝙂𝙀𝙑𝙀𝙉 𝙀𝙉 π™Šπ™‰π™π™‘π˜Όπ™‰π™‚π™€π™‰

In dit stuk reflecteer ik op mijn persoonlijke groei, het loslaten van faalangst en zelfkritiek, en de balans tussen geven en ontvangen. Terwijl ik de vrouwencirkel faciliteerde, ontdekte ik de kracht van zelfwaarde en hoe het universum overvloed creΓ«ert wanneer ik mijn blokkades loslaat.

xxxx xx, xxxx

Positieve desintegratie en bewustzijn

Voor die ene vrouw of man op de wachtlijst van de GGZ. Voor jou die al wel GGZ behandeling volgt en voelt dat het niet klopt. Voor jou die het anders ziet, zich anders voelt en het anders wil.

xxxx xx, xxxx

Pauw

Dit gedicht gaat over een diepe, magische liefde en een sterke, trotse verbinding tussen twee mensen. Het benadrukt de kracht van liefde, wederzijds respect en de belofte van een gezamenlijke reis.


ECHT ZIEN IS ZOVEEL MEER DAN ALLEEN KIJKEN.

Wie ben jij, zonder indruk te willen maken?


Ik neem je mee in de vertraging, ontrafeling en onthulling. Samen Γ©cht eerlijk kijken naar wat er diep in jou aandacht en Liefde wil. Jezelf werkelijk ontmoeten met alles wat je bent en alles wat je voelt. Je mooiste dromen en diepste twijfels, je zekerheden en angsten, schuld en schaamte, je meest vreemde ideeΓ«n en ongepaste verlangens.


We gaan β€˜anders kijken’ naar de thema’s die zich in jouw leven hardnekkig blijven aandienen. Kijken zoals je niet eerder keek. We gaan niets oplossen of fixen, want er is niets gebroken. Jij bent altijd al heel geweest. Het enige wat je β€˜gebroken’ zou kunnen noemen is jouw eigen perspectief op jezelf. Alles is er al. Je zoekt alleen op de verkeerde plek.


Hoe meer je ervan overtuigd bent dat je geheeld moet worden, hoe meer je blijft zoeken naar iets buiten jezelf. Verander je kijk op jezelf en je verandert de wereld om jou heen, omdat deze jouw nieuwe perspectief zal weerspiegelen. Daarom is Γ©cht zien zo verschrikkelijk veel meer dan alleen kijken.


En je kunt alleen los laten als je eerst erkent en dus Γ©cht kijkt naar wat je vast hebt. Je kunt alleen Γ©cht kijken, wanneer je volledig accepteert, omarmt en lief hebt wie je op dit moment bent en voelt. Daarmee en zeker ook datgene waarvoor je je schaamt of schuldig voelt. Maar jij kon geen andere keuze maken, anders had je het wel gedaan.


Liefde is de enige manier om de illusie van het leven te doorzien. Houden van jouw licht Γ©n jouw donker, de yin Γ©n yang. En alleen wanneer je jezelf de Liefde geeft, zul je de Liefde in de wereld ervaren.

Jij bΓ©nt de Liefde die je geeft. 
Ga je mee de magie van het leven ontdekken?

Leer kijken zonder oordeel,
onderzoeken als een kind en
erkennen zonder te willen veranderen.
Laat jouw energie weer stromen en
leef weer vanuit hart en ziel.

Ik neem je mee op reis
door jouw belevingswereld,
dichter naar jouw centrum,
in verbinding met jouw Hogere Zelf, leven vanuit jouw Goddelijke Creatiekracht.

Een reis met bewustzijnsontwikkeling,
persoonlijke groei en spiritueel ontwaken.


april 22, 2024

Ironische spiegel

Ruzie. Er hangt flink wat in de lucht. Toegeven? Pfuh! Zeker niet. Maar stiekem durf ik de wolk amper aan te raken uit angst voor exploderen, of...

Ruzie.
Er hangt flink wat in de lucht.
Toegeven? Pfuh! Zeker niet. Maar stiekem durf ik de wolk amper aan te raken uit angst voor exploderen, of imploderen. Vooral in mijzelf. Ik mag naar binnen. Diep naar binnen. Ruzie is niets anders dan de projectie van mijn eigen angsten. Bang voor de angst in mijzelf. Ik herken het patroon uit al mijn relaties. Te goed gezien worden, niet genoeg kunnen onderduiken, teveel kwetsbaarheid, te bedreigend voor het Ego die vol in de afweer gaat. Verbaal zo sterk en stellig zijn en stront voor goud kunnen verkopen, dat ik de ander het gevoel kan geven dat de schuld daar ligt. Niet voor niets zo geleerd.

Schuld. Een zichzelf in stand houdend en eeuwig verwoestend, aangeleerd programma. En ik heb het niet eens in de gaten. Echt niet. Ja, wanneer ik er midden in zit, dan besef ik mij dat ik het eigenlijk al eerder zag. Ik doe echt mijn best om eruit te komen en dat lukt steeds beter, maar het is zo’n hardnekkig, diepgeworteld, beschermend deel dat om mijn oude pijn heen zit. Ik wil er heen, maar ik durf er niet in. Stap voor stap doe ik het toch, β€œal gaat het oooh zo traag” zegt het kritische Ego.

Uit angst voor afwijzing van haar, zie ik mezelf in hetzelfde patroon stappen.
Vermijding. Afsluiten. Afweer. Projecties. Boosheid. Woesternij.
Ontdooien. Tranen. Hetzelfde rondje weer. Totdat ik echt breek.

Hoeveel durf ik mij te laten spiegelen door wat ik in haar zie?
Hoeveel durf ik weer een laag dieper verantwoordelijkheid te nemen
voor de werkelijkheid die ieder moment opnieuw zelf creΓ«er?
Hoeveel durf ik te gaan staan voor wie ik ben en voor wat ik nodig heb in een relatie?
Hoeveel durf ik mijzelf wΓ©rkelijk te laten zien?
Hoeveel durf ik haar liefde te ontvangen?

Stap voor stap. Niet snel genoeg. Daardoor nog trager.
En als Γ­emand begrijpt hoe dit deel van mij zich voelt en hoe verschrikkelijk veel behoefte aan bevestiging mijn gekwetste innerlijke kind heeft, en aan liefde en aan eindeloos veel geduld, dan is zij het wel. Vandaag is blijkbaar weer een dag dat ik de bal lang genoeg onder water heb geduwd en dat hij noodgedwongen naar boven komt. Met intern geweld.

Ik duw mijn vriendin op afstand. Via de app, lekker veilig. Schreeuw mijn longen uit mijn lijf. In mijn trui, want stel dat de buren mij horen. Ik kruip in mijn schulp en laat de tranen met tuiten langs mijn wangen stromen. Ik (h)erken het patroon, mijn onderduik gedrag, vermijding van angst om afgewezen te worden. De bekende self fulfilling prophecy. Ik weet hoe het werkt, zie het in het moment bewust gebeuren. Nog meer zelfverwijt, want β€œals je het toch zo goed weet, waarom trap je er dan in vredesnaam wéér in?” Zegt β€˜Miss Wannabe Kritisch’ bovenin. Ik mag er in. De angst toelaten, flink voelen, in liefde doorleven en transformeren.

Het liefst wil ik dat ze mij kneiter hard vast houdt. Door al mijn geraas heen. Tis gevaarlijk. Een orkaan vast houden. Beter eerst laten uitrazen. Woestenij. β€œDapper is ze, oud willen worden met een relatie drama als ik.” β€œKnap als ze het vol houdt”, zegt het gekwetste meisje in mij, op cynische toon. Ik weet inmiddels gelukkig beter en kan de stem met steeds meer liefde horen en laten ratelen.

Nog anderhalf uur voordat ik mijn werkgezicht op moet zetten. Om mijn schuldgevoel een beetje weg te poetsen, ging ik ineens toch het bed nog opmaken, de was nog ophangen en stof zuigen, omdat mijn vriendin vannacht bij mij slaapt. Wederom uit angst voor afwijzing. β€œSchijterd.” Zegt β€˜Miss Wannabe Kritisch’ weer. Geen haar beter dan zij of wie dan ook, maar het Ego MOET EN ZAL zichzelf blijven overtuigen van wel. Totdat ook deze relatie misschien stuk is. En sowieso dat het niet mijn schuld is, want hey deze β€˜eeuwige beterweter, weet de pijn en angst toch wel weer weg te relativeren. Het Ego dreigt het weer over te nemen.

Ik mag naar de angst. Voelen. Voelen. Voelen Jessie. Ach wat.
Zo. Nou. Ze wilde een kijkje in mijn brein. Hier heeft ze hem. Meestal is mijn controle groot genoeg. Onderdrukking geslaagd. Ik wil dit niet zijn en ik weet ook dat ik dit niet ben! Maar ik doe zo hard mijn best om het niet te zijn, dat ik op enig moment, zoals altijd te laat, wel moet erkennen dat ik er toch weer midden in zit. Mijn angst dat ze hoe dan ook een keer flauw raakt van dit patroon, is diep van binnen groot. Leuk dat vertrouwen, lukt mij ook steeds meer. Gelukkig. En tegenwoordig overwegend. Maar uiteindelijk klap ik in elkaar of uit elkaar. Ik hoop vooral dat deze keer de resultaten uit het verleden, geen garantie zijn voor de toekomst.

Maar jah, ik weet ook dat het maar net is, wat ik er zelf voor overtuiging over hebt. β€œUiteindelijk is het natuurlijk allemaal gewoon weer mijn eigen schuld en creΓ«er ik het steeds weer opnieuw.” Zegt Ego weer. Ah, daar istie weer. Het zichzelf in stand houdende en eeuwig verwoestende, aangeleerde schuldprogramma.

Voelen. Voelen. Voelen Jessie. Voel de zelfverwijten, voel de angst voor afwijzing, mijn diepgewortelde angst voor eenzaamheid, zinloosheid van mijn bestaan. Diep van binnen kent iedereen die.

Hoe diep durf ik te gaan? Te voelen? Te erkennen? En lief te hebben?
Hoe diep durf ik mijzelf Lief te hebben?
Op de juiste waarde te schatten?
Haar liefde te ontvangen?

Ik gooi de luiken nog even helemaal open. Laat vrij wat ik kan. Keel los, hard huilen, heerlijk. Flink wat los voordat mijn werkgezicht op gaat en ik voor die tijd met mijn rood gewalde gezicht, nog een spiegel van marktplaats bij iemand weg haal. Voor de Spiegeldag op 8 juni. Hoe ironisch is dat. En lekkere reclame ook dit. Is the Universe playing tricks on me? Of ben IK ZELF het Universum en mag ik ook in deze ervaring de spiegel zien van wat ik in ieder moment creΓ«er? Mag ik verantwoordelijkheid nemen voor ieder detail en mag ik daarmee voelen dat ik ook ieder detail anders kan creΓ«ren?

Juist mooie reclame!
Laten zien dat de schaamte voor onze diepste angsten eraf mag, maar ze laten zien! Verbinden met onze diepste angsten. Iedereen ervaart ze en maar weinig durven ze echt op de allerdiepste lagen te erkennen, te voelen en te laten zien. Dit deel wil ook erkenning, gezien worden, zich één voelen met de rest van ons hele Zijn. Ik heb ook mijn weg daar in te gaan. En in dit verhaal doe ik een volgende stap in mijn eigen reis naar de diepste krochten van mijn donkere kelders. Delen is helen. Elkaars spaceholder zijn. Herkenning en inspiratie.

Ik hoef niet gezien te worden in mijn slachtofferschap, of erkenning voelen voor alle drama die ik soms ervaar. Ik weet heel goed dat IK ZELF de Creator ben van mijn eigen werkelijkheid, de Schepper van de wereld. Mijn eigen wereld, zoals ik die helemaal zelf wil creΓ«ren. Inclusief drama, inclusief contrast, inclusief de voortdurende beweging van en naar de Liefde. Bewust worden van onbewuste programma’s. Los maken, herprogrammeren, Creeren zoals ik het WEL wil. Terwijl ik mijn Ego spel mag uit spelen, op de manier die voor mij het beste past. En jij mag jouw spel hier op Aarde spelen, zoals jou het beste past.

En met inmiddels acht spiegels achterin mijn auto, reed ik die avond naar huis om direct door naar bed te gaan, waar ik in de armen van mijn vriendin nog een deel van de tranen eruit mocht huilen.

En ze leefden nog lang en gelukkig.


xxxxx xx, xxxx

Oermoeder van de 

Vrouwenlijn

In de vrouwencirkel stond de "vrouwenlijn" centraal. We verbonden ons met onze voormoeders van zeven generaties en voelden de kracht van die eeuwenoude lijn. Door pijn en dankbaarheid te erkennen, werd heling ervaren. Het proces van verbinding met onze moeders helpt generatietrauma doorbreken en versterkt ons eigen potentieel.

Wauw! Wat was het bijzonder, intens, verbindend en helend in onze vrouwencirkel maandagavond.

Het thema vrouwenlijn melde zich van de week en dat zie ik graag als uitnodiging om mee te nemen naar de cirkel. In de voorbereiding ontstond het idee om de lijn van voormoeders, langs een eeuwenlang en nimmer onderbroken pad, tot aan de allereerste oermoeder, te tekenen en ermee te verbinden.


Concreet wilde ik langs 7 generaties, maar hoe noem je eigenlijk de moeders van 7 generaties geleden? Ik zocht het op en pakte automatisch mijn pen erbij. Als eerste kom IK. Daarna MOEDER, GROOTMOEDER, OVERGROOTMOEDER. Al schrijvende voelde ik in iedere volgende, vergrotende moedertitel, de energie van de lijn van mijn voormoeders groeien en ver-schijnen. Ieder woord werd stukje breder en het geheel stond symbool voor een groeiend veld als fundament onder mij. De laatste in de lijn. Het besef dat vanaf de 6e ’tweebetovergrootgrootmoeder’ de lijn doorgaat tot aan de allereerste oermoeder, voelt groots, krachtig, immens potent!


Ik nodig je uit om nu een pen en papier te pakken en hetzelfde te doen. Schrijf het maar eens op voor jezelf, zoals op de foto, en neem een aantal minuten de tijd om goed te voelen wat het met je doet wanneer jij jouw voormoeders van 7 generaties voor je op papier ziet staan. Ik wacht wel even.


NB: wanneer je zelf dochters hebt, dan horen zij er uiteraard ook bij en zet je hen per titel boven jezelf. DOCHTER – DOCHTER, daarboven eventueel KLEINDOCHTER.


Ik begon de vrouwencirkel met het lezen van de volgende tekst die voor mij hetzelfde gevoel naar boven haalde, uit β€˜Ode aan de laatste in de vrouwenlijn’ van Anneke Wittermans:

β€œDe moeder is de dochter van haar moeder en zij is weer de dochter van haar moeder, helemaal terug tot aan de allereerste vrouw. Wij zijn nazaten van de oermoeder. De lijn van voormoeders is nimmer onderbroken. Wie zelf moeder van een dochter is, vormt een schakel in deze eeuwen lange lijn van vrouwen. Het mysterie van invloeden via de vrouwelijke lijn van grootmoeder op kleindochter, is iets wat ons allen aangaat. Deze lijn is nog nooit onderbroken, gaat van zoon en dochter, moeder, grootmoeder, overgrootmoeder door tot de eerste oermoeder.”


We deelden onze ervaringen en kwamen er achter dat het thema dochter-moeder relatie voor iedereen actueel is en veel invloed heeft op ons dagelijks leven. We delen ervaringen over de moeizame relatie met onze moeders, over schuld en onschuld en de invloed van generationeel trauma op (al) onze huidige relaties.


En terwijl aan de ene kant pijn en verdriet naar boven kwamen, konden we aan de andere kant ook het gevoel van kracht ervaren van al onze voormoeders bij elkaar. We beseften ons dat zowel wijzelf als onze moeders een onmisbare schakel zijn in die eeuwenlange lijn, terug naar de oermoeder. En dus ook de andere kant op. De informatie van de oermoeder en alle moeders daarna, dragen wij vrouwen van nu, allemaal bij ons. Het verbindt ons.


Vlak voor we de meditatie wilden beginnen, stopte ineens de muziek. Een inkomende oproep van mijn moeder. Toeval? Het is de gebroken lijn die zich liet zien om verder geheeld te worden. Als ik mijzelf niet op mijn rechtmatige dochter plek kan zetten en dus ook mijn moeder niet volledig accepteer als mijn moeder en met alles wat zij te geven heeft, dan zal ik daar de rest van mijn leven last van hebben, en zij ook, doordat ik dat gemis zal blijven projecteren op de wereld om mij heen. Maar het is dankzij mijn en onze moeders, dat wij hier op Aarde kunnen zijn en zoveel mooie en bijzondere dingen kunnen ervaren.


We mochten allemaal voelen dat we ook elkaar als vrouwen mogen dragen en dat ook onze voormoeders ons dragen. Zij hebben het fundament gelegd voor wie wij op dit moment zijn. Ondanks alle wrijving, verstoring of pijn die er tussen generaties ook kan zijn, mogen we allemaal de eindeloze kracht, skills, moed, wijsheid en liefde voelen die er ook in ieders lijn en daarmee in onszelf aanwezig is.


Jarenlang focuste ik op dat wat ik miste in de relatie met mijn moeder en probeerde ik vanuit dat gemis op zoek te gaan naar waar ik de verbinding met mijn moeder meer kon ervaren. Maar het begint met focus om het gemis in het verleden en dan kun je nog zo hard zoeken naar de verbinding, maar dan zul je altijd gemis uit het verleden blijven ervaren. Nu weet ik dat het andersom werkt. Ik mag eerst focussen op datgene waarin we wΓ©l de verbinding met elkaar voelen en daar de dankbaarheid voor voelen. In het hier en nu. Vanuit die intentie zal ik meer van hetzelfde creΓ«ren. In het hier en nu. Verbinding en liefde. Dat wat je uitstraalt krijg je terug. Pas dan doorbreek ik ook het generationele trauma dat ik meedraag van mijn oma en van haar moeder wellicht.


We eindigen de cirkel staand en hand in hand. Het is intiem en veilig. We leggen ons verdriet in het midden, we delen en dragen elkaar en we geven dat wat niet van ons is, energetisch terug aan onze voormoeders, zonder dat we hoeven weten waar het wel thuis hoort. Alles is energie. Heling is een energetische beweging.


In een visualisatie vraag ik iedereen om hun moeder achter zich neer te zetten. Daarachter hun grootmoeder en overgrootmoeder. Niet alleen in hun eigen vrouwenveld is er beweging. Ook in ons gezamenlijke veld neemt de energie toe. Met ons achten in een cirkel hand in hand, staan al onze moeders achter ons en al onze grootmoeders achter ons. In totaal 7 generaties van 8 prachtige vrouwen, verenigd in één groot krachtveld. Ondanks of misschien juist wel dankzij de pijn, verdriet en worstelingen tussen generaties, mogen we elkaar dragen. Als vrouwen, als moeders en als dochter.


1 + 1 = 3. 7 x 8 is geen 56, maar een eindeloos, exponentieel veel groter krachtveld, dat we mogen gebruiken om de eeuwenlange informatie, wijsheid, liefde en grenzeloze potentie in onszelf naar boven te halen. Met dank aan onze moeders en alle moeders daarvoor, tot en met de oermoeder.


Ik heb savonds mijn moeder bedankt voor haar timing van bellen, ook al wist zij niet wat er gaande was. Ik heb het Universum bedankt voor de beweging die er gaande is in mijn vrouwenlijn en dus in mij, om weer dichter bij mijzelf te mogen komen.


Licht & Liefde 


EXTRA OEFENING:

Wil je je eigen energie of kracht verder versterken, dan is het essentieel dat je o.a. je voorouders erkent voor wie ze waren. Werkelijke erkenning vindt alleen plaats, wanneer je iedere vorm van weerstand hebt kunnen los laten en je volledige dankbaarheid voelt. Om je te helpen in een volgende stap in dit proces, kun je deze oefening doen om daarmee jouw vrouwelijke lijn met al haar kwaliteiten, wijsheid en liefde te versterken, zodat je deze kunt gebruiken om je eigen potentieel sterker te leven.


Voor deze oefening is het niet belangrijk of je voormoeders nog in leven zijn en of de relaties onderling positief of negatief zijn. Het gaat erom dat je de energie laat bewegen en je open stelt om anders te gaan kijken naar hoe het op dit moment voor jou lijkt te zijn.


(Uiteraard kun je ditzelfde ook doen met je voorvaderslijn.)

  1. Neem eerst een paar minuten de tijd om goed te aarden, 10x diep ademhalen, ontspannen en zakken in het hier en nu.
  2. Teken dan zonder teveel nadenken onderstaande tekening voor jezelf uit, op een manier die voor jou het meest kloppend voelt. Tussen de generaties loopt een pad. Dat is jouw levenspad, waarlangs jouw voormoeders staan als onmisbare schakels van jouw vrouwenlijn en als wezenlijk deel van wie jij daarmee als geheel bent. Dit kan er bijvoorbeeld zo uit zien. Ik tekende automatisch wortels, wat voor mij nog weer geaarder voelt:
  3. Kijk eerst naar je eigen plek bovenaan (of die van je dochters) en voel hoe jij daar staat en wat het doet dat je al jouw voormoeders onder je ziet staan (of jouw dochters boven jou ziet staan).
  4. Kijk dan naar je moeder en voel eens of je dankbaarheid kan voelen naar haar. Zo ja, dan is dat fantastisch. Is dit nog moeilijk dan kun je misschien een positieve kwaliteit zien van je moeder. Ga niet mee in verhalen die boven komen drijven, maar focus op het willen zien van het positieve.
  5. Als je die ruimte voelt, kun je vragen aan je moeder, of no het β€˜het veld’ / energie / het Hogere, of jouw moeder misschien een boodschap voor jou heeft? Is er iets dat ze jou wil laten zien, dat je nog niet ziet of aan herinnert mag worden? Lukt dit niet goed, voel dan zoveel mogelijk in jezelf de intentie om het anders te willen zien. Onbewust zal er in dat geval, hoe dan ook een nieuwe beweging volgen. Mocht je boodschap vaag of ongrijpbaar zijn, dan kan het nog steeds belangrijker informatie geven, die misschien in de dagen erna helder wordt. Stel je dus open voor alles wat door wil komen.
  6. Als je hier op gevoel een aantal minuten bij hebt stilgestaan, kun je misschien wat steekwoorden opschrijven, maar ga niet analyseren en ga door naar de volgende voormoeder.
  7. Doe nu hetzelfde door te kijken naar je grootmoeder en te voelen wat dat met je doet dat zij daar staat, als evenzo onmisbare schakel. Heeft zij ook een boodschap voor jou? Of welke belangrijke kwaliteit of vaardigheid had jouw grootmoeder?
  8. Ga nu door naar je overgrootmoeder en vervolg op dezelfde manier tot en met de 7e generatie.
  9. Als je klaar bent neem dan nog even de tijd om bewust dankbaarheid te voelen voor wat je ervaren hebt, dankbaarheid voor je voormoeders, voor de boodschappen die je hebt en voor de beweging die er ook de komende tijd nog kan volgen.
  10. Mocht je willen delen wat je ervaren hebt, dan ben ik heel erg benieuwd en kun je mij via verschillende socials teksten of mailen. In ieder geval wens ik je alle Licht, Liefde en Wijsheid die er in jouw vrouwenlijn zit.


    Liefs Jessie.


    xxxxx xx, xxxx

    Dare to be Different

    Net gedoucht en aan het bedenken welke kleding ik aantrek vandaag. Ik duik in mijn kast en zie als eerste mijn over-de-bil lange, hippe, zwarte t-shirt met daarop de tekst: β€œDare to be different.”

    Ik vind het een heerlijk shirt. Ik hou van het contrast van witte letters op een zwart vlak, met een eenvoudige boodschap die tegelijk zeker niet simpel is. En ik durf het steeds meer, dat anders zijn. Anders kijken, anders denken, anders praten, andere vragen stellen en andere antwoorden geven. Over het algemeen durf ik tegenwoordig best anders te zijn. Als vanzelf pak ik het shirt uit de kast en vouw hem uit elkaar.

    Ineens besef ik dat ik vanmiddag de tweede dag van mijn cursus improvisatietheater ga volgen. Slik.
    Ik zie mezelf het shirt weer opvouwen en terugleggen in de kast. Huh? Verbaasd kijk ik er wat er binnenin mij gebeurd. Ik durf duidelijk in die groep niet die ene bijzondere te zijn. Dare to be different in een theatergroep durf ik niet en als het wel op mijn shirt staat, tsja, dan ben ik natuurlijk wel een slappe hap als ik dan niet heel stoer en mega dapper en origineel stuk acteertalent laat zien.

    Ik zie heel helder de blokkade, die ik heb op theatraal zijn. Mijn angst om theatraal gevonden te worden, om overdreven gevonden te worden. Niet serieus genomen te worden. Daaronder eigenlijk mijn angst om de intensiteit aan emoties die ik regelmatig ervaar, ook daadwerkelijk toe te laten en te durven laten zien. Direct voel ik ook dat precies dit de reden is waarom ik deze cursus ben gaan doen. Meer uiting durven geven aan wie ik werkelijk ben. Dichter bij mijzelf komen en daarmee meer geluk ervaren. β€œDare to be different.” Mijzelf durven zijn.

    Demonstratief en mijzelf bewijzend trek ik het shirt toch aan. Mijn zwarte blazer eroverheen. Alles zwart waardoor die tekst nog verder naar voren springt: β€œDare to be different.” Het geheel voelt door de blazer nog ongemakkelijker, te nadrukkelijk, overdreven, theatraal. β€œIk hou het lekker aan!” zeg ik tegen mijzelf. β€œFuck it wat iedereen er van vindt!” De groep ziet van buiten waarschijnlijk toch heel iets anders, dan mijn gevoel van minderwaardigheid van binnen. Ik ga mijn onzekerheid aan en de slang blijkt al snel een touw te zijn.

    Als klein welpje, zie ik in mijn spiegelbeeld een leeuwin naar voren komen. Ik grom naar mijzelf en naar de wereld. β€œWROEAAAAAAAAAOEHW!!” Dit ben ik. De keuze is gemaakt om weer iets meer van mijzelf te durven laten zien en de wond is daarmee weer verder geheeld. En dan ben ik nog niet eens onderweg naar de theater groep.

    Ook het delen van dit verhaal voelt spannend, waarmee ik mijzelf weer verder heel. Zometeen in de groep zijn met mijn mooie shirt, heelt weer verder. Delen is helen en jij bent als stille getuige een belangrijke placeholder bij wie ik mag zijn.

    Welke ervaring wil jij delen?
    En mogen wij in een oordeelvrij veld voor jou de place holden?

    En psssst…. Niet verder vertellen dat ik op het laatste moment toch nog stiekem een ander jasje heb aangedaan, en dat ik daarmee ook mag zien en liefhebben waar ik sta in mijn proces.

    Licht & Liefde


    xxxxx xx, xxxx

    π™Šπ™‹π™•π™„π™…, π™Šπ™‹π™•π™„π™…, π™Šπ™‹π™•π™„π™…

    Maak plaats, maak plaats, maak plaats.
    We hebben ongelofelijke haast.

    Jij kent ook dat gevoel van moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan.

    Dikke stress, nooit tijd voor jezelf, een strakke adem als default-modus, jagen om alles te kunnen bijbenen, overspanning, burn-out of nog erger.

    Maar….!


    π™π™„π™…π˜Ώ π˜½π™€π™Žπ™π˜Όπ˜Όπ™ 𝙉𝙄𝙀𝙏
    Tijd is een concept dat onze mind zelf creëert. Feitelijk bestaat de tijd niet. Zie maar hoe je de ene dag beleeft als een snelle dag en de andere dag als een langzame dag. Dit heeft natuurlijk niets met de dag te maken en alles met jouw eigen beleving van die dag. Het is onlosmakelijk één met de manier waarop jij zelf als individu naar de werkelijkheid kijkt.


    𝙅𝙄𝙅 π˜½π™€π™‰π™ 𝙀𝙀𝙉 π™π™„π™…π˜Ώ-π™ˆπ˜Όπ™†π™€π™
    Met andere woorden: Jij bent zelf de maker van je eigen tijd, omdat dit volledig afhangt van de manier waarop jij kijkt naar de werkelijkheid.


    π™π™„π™…π˜Ώ = π™‹π™€π™π˜Ύπ™€π™‹π™π™„π™€
    Dus dezelfde boodschap maar in andere woorden is dat het geen zin heeft om te haasten, wanneer je het gevoel hebt dat je tekort komt aan tijd. Want daarmee blijf je het gevoel van tekort-aan-tijd creΓ«ren. Het is juist van easentieel belang dat je een gevoel van ruim-de-tijd creΓ«ert, juist door de tijd te NEMEN voor de dingen die je wil doen, wanneer je het heel druk hebt. Één Voor één en met AL jouw aandacht, tijd en ruimte.


    π™ˆπ˜Όπ˜Όπ™† π˜Όπ™‡π™‡π™€ π™π™„π™…π˜Ώ, π™‘π™Šπ™€π™‡ π˜Όπ™‡π™‡π™€ π™π™„π™…π˜Ώ
    Jij bent zelf de Creator van de tijd, door de tijd te geven aan de dingen die je doet.

    Geven = Ontvangen (ACIM)


    xxxxx xx, xxxx

    Geloven of Weten?

    Het gedicht gaat over het verschil tussen geloven in jezelf en jezelf werkelijk kennen. Echte kennis van jezelf leidt tot het verdwijnen van angst en onzekerheid.

    Waarom zou je in jezelf geloven?
    Als je in jezelf gelooft, dan betekent dat dat je jezelf niet kent,
    want je gelooft alleen ergens in wanneer je het niet kent.
    Eerst denk je iets, dan geloof je iets, dan weet je iets en dan ben je iets.
    Je denkt, je gelooft, je weet, je bent.

    En omdat wij de mogelijkheid hebben om onszelf te kennen,
    dan betekent dat dat je niet diep genoeg gaat in jezelf,
    wanneer je iets β€˜gelooft’ over jezelf.

    Dus geloof niet in jezelf, maar ga diep naar binnen en blijf voortdurend vragen stellen.
    β€œWaarom worstel ik hiermee?”
    β€œWaarom voel ik mij zo wanneer de ander dat tegen mij zegt?”
    β€œWat is mijn angst.”

    Zodra je je meer zelf bewust wordt, leer je jezelf beter kennen.
    En wanneer je jezelf kent, hoef je niet meer in jezelf te geloven.

    En hier is het mooiste:
    Zodra je stopt met β€˜geloven’ in jezelf en je β€˜kent’ jezelf,
    dan verdwijnen ook direct al jouw angsten en twijfels,
    omdat dat gat tussen β€˜geloven’ en β€˜weten’,
    is wat we zelftwijfel of onzekerheid noemen.

    Licht & Liefde


    xxxxx xx, xxxx

    ODE AAN DE ELF

    Ik zag ze vliegen!
    Ik voelde dat ze er echt waren.
    Het was niet maar een droom.
    Dromen zijn nooit zomaar dromen.

    Ik zag ze vliegen!
    Ik voelde dat ze er echt waren.
    Het was niet maar een droom.
    Dromen zijn nooit zomaar dromen.


    Je kunt leren voelen wanneer de beelden in je droom een weerspiegeling zijn van je eigen onbewuste programma’s, of dat er beelden worden ingevoegd van buitenaf.
    Zoals door Elven bijvoorbeeld.


    Deels al bewust in mijn droom en voornamelijk direct toen ik wakker werd, voelde ik een intuΓ―tief weten:
    Deze Elven zijn niet zomaar een droom.
    Deze Elven zijn er echt!


    En zij lieten mij weten dat ik het kanaal met andere dimensies, andere werelden, andere wezens Γ©cht meer mag gaan open zetten. Mijzelf meer als ontvanger open stellen voor informatie, kennis, verbinding en Liefde van buiten mijn aangeleerde hologram.


    Ik vertelde mijn zeer bijzondere vriend en tovenaar erover.
    De Elven laten mij weten dat mijn diepere overtuigingen beginnen te veranderen de komende dagen en weken.


    Ik mag het laten gebeuren.
    Mijn brein wil het reden en raden,
    maar zal het nooit begrijpen.


    Ik krijg hulp, veel hulp.
    De Elven weten Γ©cht wat ze doen.


    De tovenaar nodigde mij uit om een gebaar
    van dankbaarheid te maken naar de Elven toe.
    Vanuit mijn tenen en langs mijn hart.


    Dit gedicht stroomde eruit.


    xxxxx xx, xxxx

    Weerstand & Lijden

    Dit gedicht gaat over de kracht van acceptatie en het loslaten van weerstand tegen de realiteit, en dat echt geluk gevonden wordt door te voelen, te accepteren en te ervaren wat er diep van binnen in ons leeft.

    De mate waarin jij
    de realiteit verdraait,
    is de mate waarin jij
    de werkelijkheid
    destructief waarneemt.


    Ofwel de mate waarin jij
    weerstand biedt
    tegen dat wat er is,
    is de mate waarin jij
    lijden creΓ«ert.

    Hoe jij Γ©cht gelukkig wordt?


    Kijk naar wat er is,
    diep van binnen.
    Voel wat er gevoeld wil worden,
    in je lichaam en je geest.
    Ervaar wat er door jou heen
    ervaren wil worden.


    De liefde en de angst,
    Het geluk en de pijn.
    Het leven zoals het nu werkelijk is,
    diep van binnen.


    Dan zal het leven stromen.
    dan zul je de magie
    van het leven ervaren.
    Dan zul je ontdekken
    wie jij werkelijk bent.


    xxxxx xx, xxxx

    𝙂𝙀𝙑𝙀𝙉 𝙀𝙉 π™Šπ™‰π™π™‘π˜Όπ™‰π™‚π™€π™‰

    In dit stuk reflecteer ik op mijn persoonlijke groei, het loslaten van faalangst en zelfkritiek, en de balans tussen geven en ontvangen. Terwijl ik de vrouwencirkel faciliteerde, ontdekte ik de kracht van zelfwaarde en hoe het universum overvloed creΓ«ert wanneer ik mijn blokkades loslaat.

    Dat was het thema van de vrouwencirkel gisteravond, dat ik niet alleen de prachtige groep vrouwen mocht laten ervaren, maar ook zelf mocht ervaren. Terwijl sommigen tijdens het delen van hun ervaring na een bijzondere oefening, hun bewustwordende tranen droogden, kwamen bij mij de tranen omhoog.

    Ik ben het aan het doen!
    Het voelt op een vreemde manier zo logisch. Alsof ik het al veel vaker had gedaan. Ik was geen moment zenuwachtig. Ik had geen kritische gedachte over mezelf. Ook niet toen er uit de groep een voorstel voor een iets andere route kwam. Ook niet toen iemand na de meditatie toch eerst nog met elkaar wilde inchecken, voordat we verder gingen. β€œNatuurlijk hoort inchecken er ook bij”, besefte ik mij direct.

    π™‘π˜Όπ™‰ π™π˜Όπ˜Όπ™‡π˜Όπ™‰π™‚π™Žπ™ π™‰π˜Όπ˜Όπ™ π™€π™“π™‹π™€π™π™„π™ˆπ™€π™‰π™π™€π™π™€π™‰
    Nog geen jaar geleden was ik direct ik gevecht geweest met mijn zelfkritische, zelfafwijzende, faalangstige ego, dat direct het gevoel zou hebben β€œdat ik iets fout heb gedaan”, β€œdat ik niet goed genoeg ben”, β€œdat ik een sukkel ben dat ik zoiets basics vergat”.

    Maar het bijzondere was dat ik totaal geen afwijzing voelde!
    Geen zelfkritiek, geen faalangst, geen β€œik doe het fout, want ik heb iets gemist”. Ik voelde me sterk in mijn onzeker en kwetsbaar durven zijn. Ik voelde dat ik deze vrouwencirkel mag gebruiken om te experimenteren, om te ervaren wat het dichtst bij MIJ ligt, 𝐨𝐦 𝐭𝐞 𝐞𝐫𝐯𝐚𝐫𝐞𝐧 𝐰𝐒𝐞 𝐒𝐀 𝐭𝐞𝐧 𝐝𝐒𝐞𝐩𝐭𝐞 𝐰𝐞𝐫𝐀𝐞π₯𝐒𝐣𝐀 π›πžπ§, 𝐰𝐒π₯ 𝐳𝐒𝐣𝐧 𝐞𝐧 𝐰𝐚𝐭 𝐒𝐀 𝐭𝐞 𝐠𝐞𝐯𝐞𝐧 π‘πžπ›. Ik ervaarde het resultaat van mijn winterslaap afgelopen maanden, waarbij ik zo verschrikkelijk veel heb aangezien en losgelaten in mijzelf.

    π™ƒπ™Šπ™€π™‘π™€π™€π™‡ π˜Ώπ™π™π™ 𝙅𝙄𝙅 𝙏𝙀 π™Šπ™‰π™π™‘π˜Όπ™‰π™‚π™€π™‰?
    Zoals veel zullen herkennen, mag ik ook meer ontvangen.
    In de kern gaat het om ZELFWAARDE. Hoeveel vind ik het mijzelf waard om te mogen ontvangen, wat er door het Universum gegeven wordt? Maar hoe kan ik ontvangen, als ik niet durf te geven? Die twee hooren bij elkaar en brengen het geheel in balans. Het leven stroomt in de mate waarin jij de balans ervaart tussen geven en ontvangen. En geven kunnen….

    En geven kunnen we vaak genoeg, maar kun jij ook ontvangen?
    Ikzelf ben de enige die een slot zet op de OVERVLOED.
    Want het Universum is overvloedig en het enige dat in de weg zit van het ontvangen van die overvloed, is mijn eigen overtuiging β€œdat ik dat niet waard ben”, β€œdat ik niet goed genoeg ben”, β€œdat ik nog iets te doen heb, voordat ik die overvloed mag ervaren”. Het universum geeft in dezelfde maten waarin ik mijzelf geef. Wanneer ik mijzelf in overvloed laat zien van wie ik werkelijk ben, dan geeft het Universum mij OVERVLOED.

    𝙄𝙉 π™ˆπ™„π™…π™‰ π™Žπ˜Ύπ™ƒπ™Šπ™Šπ™ π™‚π™€π™’π™Šπ™π™‹π™€π™‰
    De vrouwencirkel die ik nu mag faciliteren werd mij letterlijk in de schoot geworpen. Dat is hoe het Universum werkt, als je je eigen blokkades leert doorzien en loslaat. De wet van de aantrekkingskracht laat zien dat gelijke energie, gelijke energie aantrekt. Het creΓ«ren van de werkelijkheid gaat dus vanzelf, want het is een weerspiegeling van jouw eigen ideeΓ«n over jezelf en jouw werkelijkheid.
    Zodra je de illusie van ontoereikendheid, van gebrek, van niet goed genoeg loslaat, gaat het Universum direct voor jou aan het werk om OVERVLOED te creΓ«ren, in plaats van GEBREK.

    𝙂𝙀𝙑𝙀𝙉 𝙀𝙉 π™Šπ™‰π™π™‘π˜Όπ™‰π™‚π™€π™‰ 𝙕𝙄𝙅𝙉 𝙂𝙀𝙇𝙄𝙅𝙆
    Ik mag nu geven wat ik al zo lang en zo graag wil geven. Op een nieuw level mag ik mijn diepste kennis en wijsheden overbrengen en anderen ermee inspireren hetzelfde te doen. In de kern zijn ze hetzelfde: GEVEN en ONTVANGEN zijn één.
    Doordat mijn β€˜geven’ wordt ontvangen door de ander, β€˜ontvang’ ik dat ik mijzelf mag zijn. Ik leef mijn missie, mijn doel op Aarde en ik voel mij daarmee één met het Universum.

    Want jij en ik ZIJN het Universum.
    Jij en ik ZIJN het Leven en MAKEN dus het Leven.
    Welke overtuigingen zitten jou nog in de weg van het geven en ontvangen van Overvloed?


    xxxxx xx, xxxx

    Positieve desintegratie en bewustzijn

    Dit stuk gaat over hoe ik de mismatch zie tussen bepaalde cliΓ«nten en de GGZ, vooral voor degenen die zich onbegrepen voelen of gevangen zitten in het systeem. Ik bied een alternatieve benadering aan, gericht op zelfontdekking en het doorbreken van beperkende overtuigingen, zodat je kunt groeien naar je volledige potentieel en een leven kunt creΓ«ren dat bij je ware zelf past.

    Voor die ene vrouw of man op de wachtlijst van de GGZ. Voor jou die al wel GGZ behandeling volgt en voelt dat het niet klopt. Voor jou die het anders ziet, zich anders voelt en het anders wil.


    π™π™„π™π™‰π™Šπ˜Ώπ™„π™‚π™„π™‰π™‚ π™‘π˜Όπ™‰ 𝙃𝙀𝙏 π™π™‰π™„π™‘π™€π™π™Žπ™π™ˆ
    En voor mij om mij meer te laten zien en mijn visie te durven delen. Te staan voor mijn waarheid. Want hoe komen anders mijn klanten bij mij terecht, als zij niet weten waar ik voor sta?

    En ik vind het spannend om mij weer verder los te maken van de GGZ-norm waarin ik carrière-wise opgroeide. En ook ik ben bang dat mensen mijn Liefdevolle intentie niet zien. Maar dst is precies het proces waar ik hoer over schrijf.


    π™‹π™π˜Όπ˜Ύπ™π™„π˜Ύπ™€ π™’π™ƒπ˜Όπ™ π™”π™Šπ™ π™‹π™π™€π˜Όπ˜Ύπ™ƒ
    En ik wil vooral hen aanspreken die zich Γ©cht op next level willen leren onderscheiden, willen leren staan voor wie ze werkelijk zijn en de angsten aan durven gaan die ze daarin tegen komen. De wet van de aantrekkingskracht laat zien dat gelijke energie, gelijke energie aantrekt, dus ik heb hierin het voorbeeld te geven. Ik mag het pad voorgaan, om daarna anderen de weg te kunnen wijzen.


    Practice what you preach!
    Dus hier mijn visie op waarom ik denk dat jij je misschien niet in de GGZ op je plek voelt:

     Positieve desintegratie
     Gestoord of genieus
     Hooggevoelig en/of hoogbegaafd
     Onderscheidend
     Bewustzijnsniveau
     Luchtruim buiten de GGZ
     Verkeerd begrepen
     Van overleven naar leven
     Coachtraject voor de daredevil


    π™‹π™Šπ™Žπ™„π™π™„π™€π™‘π™€ π˜Ώπ™€π™Žπ™„π™‰π™π™€π™‚π™π˜Όπ™π™„π™€
    Vanochtend kreeg ik een bericht van een potentiΓ«le klant met onder andere de vraag of ik iets wist over β€˜positieve desintegratie’ van Dabrowski, waar zij zich erg in herkent. En β€˜heeeel toevallig’ was ik gisteren mijn kast met oud studiemateriaal aan het opruimen, waarbij precies dat document over β€˜positieve desintegratie’ nadrukkelijk twijfel opriep om weg te gooien. Ik begrijp nu waarom.


    π™‚π™€π™Žπ™π™Šπ™Šπ™π˜Ώ π™Šπ™ π™‚π™€π™‰π™„π™€π™π™Ž?
    Dabrowski spreekt over niveaus van ontwikkeling en hoe misinterpretatie door de sociale context β€œkan leiden tot gevoelens van β€˜anders zijn’, of zelfs tot existentiΓ«le angsten, burn-out, depressies en andere psychoneurosen. Volgens DΔ…browski is dit vaak echter geen teken van geestesziekte, maar juist van een hoog ontwikkelingspotentieel.”


    π™ƒπ™Šπ™Šπ™‚π™‚π™€π™‘π™Šπ™€π™‡π™„π™‚ 𝙀𝙉/π™Šπ™ π™ƒπ™Šπ™Šπ™‚π˜½π™€π™‚π˜Όπ˜Όπ™π˜Ώ
    Maar dan moet het wel worden erkent. Wat mij betreft wordt precies deze groep mensen binnen de GGZ te vaak niet juist gezien, waardoor de cliΓ«nt niet de benodigde ruimte krijgt om te β€œgroeien naar positieve onaangepastheid”. Gelukkig wordt met toenemende mate het belang van deze theorie onderkend in de psychiatrie en nadrukkelijk in correlatie gebracht met de groep hoogsensitieven en hoogbegaafden.


    π™Šπ™‰π˜Ώπ™€π™π™Žπ˜Ύπ™ƒπ™€π™„π˜Ώπ™€π™‰π˜Ώ
    In mijn werk binnen de crisis en complexe psychiatrie binnen de GGZ, gaat mijn aandacht en aansluiting veelal uit naar deze groep mensen die mijn inziens niet (meer) in het GGZ systeem thuis horen. De groep mensen die anders kijkt, anders denkt, anders voelt, andere vragen heeft en een andere bejegening nodig heeft. Lang heb ik geprobeerd om als een paard van Troje, van binnenuit het bewustzijn van de GGZ te verruimen. Dit was voor mij al snel niet bevredigend genoeg en ik merkte dat ik mij steeds meer ging onderscheiden van het systeem. Ik voelde dat ik met name de cliΓ«nten veel beter kan helpen in mijn eigen praktijk en op mijn eigen manier, zonder het kader van de GGZ eromheen.


    π˜½π™€π™’π™π™Žπ™π™•π™„π™…π™‰π™Žπ™‰π™„π™‘π™€π˜Όπ™
    Wanneer het cliΓ«nt niveau van reflectie, analyse, filosofisch of spiritueel denken en kijken, β€˜ruimer’ is dan of ver weg ligt van dat van het systeem GGZ en zij erkent dit niet, dan werkt het systeem op een bepaald moment niet meer mee, maar juist tegen het versterken van het β€œverantwoordelijkheidsgevoel, authenticiteit, zelfverwerkelijking, zelfbewustzijn, zelfreflectie, zelfperfectie”. Het systeem zal die groep cliΓ«nten dan onbedoeld binnen een bepaald bewustzijnsniveau houden, terwijl zij in één of meer opzichten juist verder zijn dan dat. En met alle respect is mijn ervaring dat β€˜de GGZ’ in het algemeen niet het beste is in het zien en erkennen van deze specifieke mismatch.


    Plus wanneer iemand in een existentiΓ«le crisis zit, mogelijk gepaard met suicidaliteit, dan beseft de cliΓ«nt zich uiteraard niet, dat haar ontwikkelpotentieel wordt tegengehouden, door het begrenste niveau van bewustzijn of ruimdenkendheid van het systeem waarin zij is opgenomen.


    π™‡π™π˜Ύπ™ƒπ™π™π™π™„π™ˆ π˜½π™π™„π™π™€π™‰ π˜Ώπ™€ 𝙂𝙂𝙕
    En begrijp mij niet verkeerd, ik ben zeker niet tegen β€˜de GGZ’. Ik denk dat het een heel goed werkend systeem is voor een hele grote groep mensen. Omdat het niveau van bewustzijn goed bij elkaar aansluit. Maar wanneer deze cliΓ«nt in haar ontwikkeling het ruimere luchtruim in wil, en β€˜de GGZ’ kan voor deze groep mensen die ruimte niet bieden, terwijl ze tegelijk de overtuiging heeft dat ze dat wΓ©l doet, dan werkt het contraproductief. Dat is het omslagpunt waarop de GGZ de cliΓ«nt binnen dit begrensde veld van bewustzijn gevangen houdt, in plaats vanuit β€œzuivere empathie” haar aandacht en Liefde geeft, om de cliΓ«nt op de diepere lagen te durven uitdagen het ruimere luchtruim te betreden. Daarvoor moet je het eerst zelf als systeem ook kunnen en durven zien.


    π™‘π™€π™π™†π™€π™€π™π˜Ώ π˜½π™€π™‚π™π™€π™‹π™€π™‰
    In plaats daarvan wordt het gedrag en visie op de werkelijkheid van deze groep mensen te vaak misgeΓ―nterpreteerd, zoals wellicht door sommigen ook dit verhaal kan worden gezien als arrogant, zelf ingenomen of egocentrisch.
    Maar de mensen die zich aangesproken voelen door mijn verhaal, die voelen dat het juist over het tegenovergestelde gaat. Dat het gaat over Γ©cht zien, Γ©cht verantwoordelijkheid nemen, intuitief voelen dat er meer is, het anders willen, jezelf willen, kunnen en durven onderscheiden, staan voor wie je werkelijk bent!


    π™‘π˜Όπ™‰ π™Šπ™‘π™€π™π™‡π™€π™‘π™€π™‰ π™‰π˜Όπ˜Όπ™ 𝙇𝙀𝙑𝙀𝙉
    Ik wil juist deze groep mensen de juiste kennis, ervaringen, inzichten in zichzelf laten ontdekken, om te kunnen groeien naar hun feitelijke potentieel. Ik wil juist deze groep mensen die zich vaak chronisch onbegrepen, ongezien of anders blijft voelen binnen de GGZ, een andere route laten zien naar verruiming, verlichting en bevrijding. Ik wil juist jullie laten zien dat het echt ook anders kan en dat je Γ©cht los kunt komen, ook zonder dat je al je verhalen opnieuw moet vertellen. Ik wil jullie laten zien dat je jezelf kunt bevrijden en dat je Γ©cht van overleven naar leven kunt.


    En zeker niet omdat ik de waarheid in pacht heb. Precies het tegenovergestelde juist. Maar ik kan jou wel helpen helpen om op een veel diepere laag jouw eigen waarheid te ontdekken en deze te leven.


    π˜Ύπ™Šπ˜Όπ˜Ύπ™ƒπ™π™π˜Όπ™…π™€π˜Ύπ™ π™‘π™Šπ™Šπ™ π˜Ώπ™€ π˜Ώπ˜Όπ™π™€π˜Ώπ™€π™‘π™„π™‡
    Op een zeer liefdevolle manier, daag ik je uit om β€˜anders dan anders’ diep naar binnen te gaan en te kijken en erkennen, waar jij jouw macht weg geeft aan de zogenaamde buitenwereld. We gaan samen kijken en voelen in diepgewortelde gevoelens van schuld en schaamte. We reizen langs de trauma’s die dat hebben veroorzaakt, zonder dat je ze in detail hoeft te vertellen.


    En je gaat ontdekken welke illusies jij, net als de meeste mensen, bent gaan geloven over jezelf en over de werkelijkheid en van waaruit iedere vorm van fysiek en mentaal lijden voortkomt. Ik laat je zien hoe je bevrijd kunt raken van al jouw pijn, trauma’s, angsten, depressie en suΓ―cidaliteit. Als jij Γ©cht durft te kijken naar wie jij werkelijk bent.


    Ik neem je mee op een confronterende reis in jezelf en op een andere manier dan je gewend bent. Een reis waarin je zult ontdekken waarom je niet bang bent voor je eigen schaduw, maar waarom je bang bent voor je eigen Licht.

    Zodra jij Γ©cht gaat kijken, zal je leven automatisch veranderen en zul je het geluk gaan creΓ«eren dat jij verdient.

    —————————————————–

    Bron Positieve desintegratie:
    https://www.psynergiek-oosterbeek.nl/de-positieve-desintegratie-theorie-pdt-van-dabrowski/


    xxxxx xx, xxxx

    Positieve desintegratie en bewustzijn

    Dit gedicht gaat over een diepe, magische liefde en een sterke, trotse verbinding tussen twee mensen. Het benadrukt de kracht van liefde, wederzijds respect en de belofte van een gezamenlijke reis.

    Dat ik een heus echt sprookje πŸ…†πŸ„ΎπŸ…„,
    en nu de Magie mag leven met πŸ„ΉπŸ„ΎπŸ…„.
    Dat ik zo intens van jou mag πŸ„·πŸ„ΎπŸ…„,
    En wij zo heet, soms ietsjes πŸ„»πŸ„°πŸ…„πŸ…†,
    maar nooit in de πŸ„ΊπŸ„ΎπŸ…„ met πŸ„ΉπŸ„ΎπŸ…„.

    Dat jij mijn ware Prinses πŸ…‰πŸ„ΎπŸ…„,
    en ik de allermeest trotse πŸ„ΏπŸ„°πŸ…„πŸ…†.
    Elkaar dragen, samen veilig en verπŸ…ƒπŸ…πŸ„ΎπŸ…„πŸ…†,
    En dat ik met de allermooiste πŸ……πŸ…πŸ„ΎπŸ…„πŸ…†,
    een toekomst in een kasteel mag πŸ„±πŸ„ΎπŸ…„πŸ…†.