Ik zie jou

DANKJEWEL

Dat ik mij zo intens klein en verloren mag voelen bij jou.
Dat ik mag worstelen met mijzelf, terwijl ik in jouw armen lig.
Dat jij mij steviger vast houdt, wanneer ik mijzelf weg wil duwen.
Dat ik mag huilen zonder reden.

Dat jij mij laat, zodat ik ook die diepste tranen kan laten stromen, die ook jij nog niet mag zien.
Dat ik tegelijk voel dat je er wel bent.
Dat jij mij zo verschrikkelijk veel geeft, door te zijn wie bent, door ook in mij de spiegel te zien van wie jij werkelijk bent en door te ontvangen wat ik te geven heb.

Dat je met zo eindeloos veel Liefde en overtuiging van mij houdt, dat je het mij steeds moeilijker maakt om te twijfelen aan wie ik ben en altijd al wilde zijn.
Dat ik met jou steeds minder bezig ben met wat was en wat misschien zal zijn.
Dat ik mij mag openen op lagen die ik niet eerder opende.

Dat ik de intensiteit van het leven mag ervaren, die ik altijd onderdrukte.
Dat ik met jou iedere dag weer meer de perfectie, de verwondering en de Magie mag ervaren van de waarheid van het NU.
Dat ik mag kletsen, brabbelen, monologen, zonder dat ik mij teveel, saai, breedsprakig of overdreven voel.
En dat ik dat tegelijk ook weer wel mag voelen, terwijl ik weer worstelend in jouw armen lig.
En dat ik mijzelf huilend weer intens klein en verloren mag voelen bij jou.

Dat ik deze golven van Liefde naar angst naar Liefde naar angst naar Liefde, dat we het leven noemen, eindeloos wil ervaren met jou.
Dat ik met jou mag ontdekken hoe een verbinding op Zielsniveau voelt.
Dat jij mij inspireert om mijzelf te zien zoals jij dat doet en mijzelf vast te houden zoals jij doet.
Dat ik jou mag inspireren tot hetzelfde voor jouzelf.

Dankjewel dat jij het Goddelijke wezen bent, dat jij bent en dat je mij spiegelt in mijn eigen Goddelijkheid.